Κυρίως γυναίκες και παιδιά απήγαγαν από το χωριό Γκουμσούρι και άλλοι 32 σκοτώθηκαν από τους οπαδούς της Μπόκο Χαράμ στην Νιγηρία.

Η επίθεση αυτή έγινε την Κυριακή αλλά έγινε σήμερα γνωστή πράγμα το οποίο δείχνει για μία ακόμα φορά ότι ο νιγηριανός στρατός αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις πάρα πολύ συχνές επιθέσεις από την ισλαμική οργάνωση.

Την Τετάρτη το βράδυ εκατοντάδες Άγγλοι διαδηλωτές έκαναν καθιστική διαμαρτυρία (die-in, ξαπλώνοντας σαν νεκροί στο έδαφος), για να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο του Έρικ Γκάρνερ που πέθανε στην Νέα Υόρκη μετά από κεφαλοκλείδωμα που του έκανε αστυνομικός, αλλά και για την αστυνομική βία στις Η.Π.Α. απέναντι σε Αφροαμερικανούς.

Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Ουέστφιλντ του δυτικού Λονδίνου, ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα του Λονδίνου. Υπήρχαν όμως και αυτοί που δεν μπόρεσαν να αρκεστούν σε μία ειρηνική διαμαρτυρία και επιτέθηκαν σε καταστήματα του εμπορικού κένtρου.

Η συλλογή των 100 διατηρημένων στη φορμόλη εγκεφάλων εξαφανίστηκε χωρίς ίχνη από το Πανεπιστήμιο του Τέξας.

Είχαν μεταφερθεί προσωρινά στο υπόγειο του Πανεπιστημίου, στο κέντρο ερευνών, από το Δημόσιο Νοσοκομείο του Όστιν πριν από 28 χρόνια. Πιστεύεται πως ανάμεσα στους εγκεφάλους βρίσκεται και αυτός του Charles Whitman, ενός κατά συρροή δολοφόνου που το 1966 σκότωσε 16 άτομα, συμπεριλαμβανομένης της μητέρας και της γυναίκας του.

Τι θα γινόταν αν τα παιδιά μπορούσαν να διαλέξουν τους γονείς τους;

Το "Ορφανοτροφείο" είναι μία Ισπανική ταινία σε σκηνοθεσία του Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα, η οποία έχει δώσει τροφή για πολλές συζητήσεις. Το Ορφανοτροφείο, κανονικά, είναι ένα μέρος όπου όσοι ελπίζουν σε ένα παιδί πηγαίνουν και διαλέγουν ένα. Το θα γινόταν όμως αν όλη αυτή η διαδικασία γινόταν από την ανάποδη; Αν δηλαδή μέσα στο "Ορφανοτροφείο" ζούσαν οι υποψήφιοι γονείς και τα παιδιά διάλεγαν ποιοι θα τους μεγάλωναν;